Praksa zhan zhuang svojevrsna je stojeća meditacija, tokom koje zauzimanjem određenih poza tela u svoj sistem unosimo energiju zemlje i tako ga pročišćavamo od raznih blokada. Uvek se počinje od poze u kojoj su ruke blizu hare. Nastavlja se dizanjem ruku prema srcu, potom prema trećem oku a završava se ponovnim spuštanjem ruku u haru.

Ovo predstavlja uobičajeni tok energije i u našem duhovnom razvoju. Zhan zhuang na kineskom znači: stajati poput drveta. Kao što drvo, kada ima jake korene, uprkos vremenskim nepogodama ostaje stabilno i čvrsto i razvija bogatu krošnju koja raste prema nebu, tako i mi, ovom vežbom, zahvaljujući energiji Zemlje, stičemo stabilnost, naš život postaje ispunjen i svrhovit, a mi postajemo sposobni da razvijemo i svoje duhovne kvalitete.

Wu tao (na kineskom: put plesa) neka je vrsta ritmičnog tai chi chuana. Osim ritmičkih pokreta koji energizuju telo, ples wu tao kombinuje i meditaciju i posebnu muziku koja koristi Zemljinu frekvenciju kao i frekvencije različitih organa koje želimo ovim procesom da energizujemo. Osim jajnika i testisa, koji su najzaslužniji za proizvodnju chinga, i srca, koji energiju usmerava prema višim dimenzijama, taoisti posebnu važnost pridaju bubrezima, slezini, jetrima i plućima. U plesu wu tao za svaki od ovih organa koriste se različite meditacije, različiti pokreti tela i različita muzika.

Izvor: Sensa