Kada su se spojila tri predana i istrajna filmska kritičara mlađe generacije - filmofili, specijalizovani upravo za srpski film, naša kultura postala je bogatija za jedinstvenu knjigu koja sadrži kritičke tekstove o svim srpskim dugometražnim igranim filmovima prikazanim u redovnoj bioskopskoj distribuciji ili na festivalima u periodu od 2000. do 2017. godine. U pitanju je „Kritički vodič kroz srpski film, 2000-2017" autora Đorđa Bajića, Zorana Jankovića i Ivana Velisavljevića koji su knjigu namenili svima - kako stručnoj javnosti tako i ljubiteljima srpskog filma, filmofilima kao takvima, ali, kako kaže Đorđe Bajić „i onima koji su digli ruke od srpskog filma i okrenuli mu leđa."

Paolo Koeljo: ako želite da vam se u životu dogodi čudo

Vođeni filmofilmskom strašću, ovi mladi autori iznedrili su „filmski mozaik" - „svedočanstvo jednog vremena i presek naših (filmskih) mogućnosti i postignuća" koji je Filmski centar Srbije izdao i sa ponosom nedavno predstavio. Čitaoci će uživati u ovom analitičnom, konciznom i pre svega prijemčivom kolažnom filmskom osvrtu, koji dodatno obogaćuju ilustrovani posteri i fotografije iz filmova koje je sakupila i pripremila Maja Medić, kao i dizajn i prelom knjige za koji je zaslužan jedan od vodećih beogradskih grafičkih dizajnera - Borut Vild.

Ples poboljšava zdravlje, ali i troši organizam. Kako da negujete svoje telo i fizički ga pripremite za ples, savetuje Erin Sančez

Specijalno za čitaoce magazina Sensa, jedan od autora knjige - Zoran Janković, odvojio je vreme i dao svoje predloge i opise domaćih filmova koji će vam podići raspoloženje, u susret proleću, dok iščekujete vedrije dane.

„I na znatno širem uzorku od ovog koji pokriva naša knjiga „Kritički vodič 2000-2107", u izdanju Filmskog centra Srbije, srpski film teško da može da se podiči izobiljem filmova koji bi nedvosmisleno mogli da budu označeni ili preporučeni kao podatni filmovi za opuštanje. Ipak, evo mogućeg izbora u vezi sa tom i srodnim temama:

• Čarlston za Ognjenku (r. Uroš Stojanović, 2007)

Prerano i nedavno premunuli mlađi reditelj Uroš Stojanović je u svom jedinom celovečernjem igranom filmu napravio istinsko čudo - malo je reći živopisnu i jedinstvenu razmahanu melodramu, pa još u spoju sa efektnom komedijom naravi. Dodamo li tome i intrigantnu priču o odvažnoj borbi žena iz sela koje je ostalo bez muškaraca, te zaista zamamna scenografska i kostimografska rešenja, izvrsnu muziku japanskog majstora, te čitav ešalon vrhunskih glumica... stižemo do ocene da je Čarlston za Ognjenku po mnogo osnova film koji nikako ne bi trebalo da propustite da premijerno pogledate ili reprizirate (po ko zna koji put).

• Montevideo, Bog te video & Montevideo, vidimo se! (r. Dragan Bjelogrlić, 2010/2014)

I Dragan Bjelogrlić se u ovom svom rediteljskom diptihu oslanjao na tu nepogrešivu zavodljivost retro-štimunga, Njegova sportska melodrama na zadovoljavajući način oslikava jednu davno prohujalu eru, gde afirmisanje pozitivnih vrednosti i osećanja nije u trenu nailazilo na planinu bučnog i isključivog cinizma. Montevideo u oba svoja dela stoji kao ubedljiva ovdašnja varijacija na temu prijatnog filma, koji je pritom i zanatski upečatljiv.

• Dnevnik mašinovođe (r. Miloš Radović, 2016)

Premda ovaj (nažalost, nedovoljno hvaljeni i tokom inicijalne bioskopske distribucije nedovoljno gledani) film reditelja Miloša Radovića, autora i hit-filmova Mali svet i Pad u raj obiluje mračnijim motivima i podzapletima, premda ga u dobroj meri obeležava i nosiapsurdnost kao širi idejni okvir, Dnevnik mašinovođe je prijatan, pitak, zanimlji, duhovit i sasvim dovoljno osoben film, koji u formi srećnog i skladnog spoja komedije i drame donosi i niz intrigantno postavljenih pitanja koja se tiču smisla života, suštine sreće i mogućnosti sopstvenih izbora, uprkos, i mimo svega što nas okružuje.

• Guča! (Dušan Milić, 2006)

Nakon što se u svom prvom rediteljskom radu, komediji Jagoda u supermarketu, bavio uvek intrigantnim pitanjima antiglobalističke borbe i prava na individualnu pobunu, Milić se u svom drugom filmu, melodrami Guča! pozabavio fenomenom tog trubačkog sabora i fenomenom trube unutar aktuelnog srpskog nacionalnog i kulturološkog fenomena. Povrh svega, a to je najvažnije za temu ovog teksta, Guča! je uspela i poletna melodrama na tragu Romea i Julije, o dvoje mladih ljubavnika spremnih da se za svoju ljubav nedvosmisleno bore. Tome valja dodati i etričnu lepotu i sveukupnu pojavu tada baš mlade Aleksandre Saške Manasijević u glavnoj ženskoj ulozi.

• Praktični vodič kroz Beograd sa pevanjem i plakanjem (r. Bojan Vuletić, 2011)

Kroz četiri priče unutra ovog omnibus-filma, inače, debitantskog celovečernjeg rediteljskog ostvarenja Bojana Vuletića koji je prošle godine skrenuo podosta pažnje festival i kritičara svojim novim filmom Rekvijemom za gospođu J., pruža se oku ugodan i rečit prikaz ovdašnjih i gostujućih naravi kada se nađu u kolopletu iznenadnih, odocnelih ili preuranjenih ljubavnih strasti, a sve to u okruženju Beograda, u zamki neprolazne tranzicije."

Izvor: Lovesensa