Orgonska energija je univerzalna životna energija koja nam daje vitalnost, snagu, pozitivnost, a prisutna je u svemu što nas okružuje.
Otkrivanje novih vidova energije predstavlja imperativ vremena u kom živimo. Sadašnje stanje eksploatacije prirodnih resursa i proizvodnje prljavih tehnologija jeste neodrživo na duže staze. To je jasno svima, međutim izgleda kao da čovečanstvo prećutno odobrava takvo stanje, svojim načinom života upravo podržavajući sistem.
Naučnici i pronalazači koji su radili istraživanja u pravcu rešavanja gorućih energetskih i ekoloških problema današnjice, uglavnom su vešto skrivani od oka javnosti. Bojazan od promene koja bi uzdrmala poredak je ogromna, i to treba shvatiti kao normalno stanje sistema koji teži svom očuvanju. Međutim, zakon večne promene jači je od svakog sistema, pa tako polako dolazi vreme u kom će oni koji su proganjani i zabranjivani zbog svojih pronalazaka, pronaći svoje zasluženo mesto pod suncem.
Takav je slučaj, izgleda, i sa dr Vilhelmom Rajhom, koji je još oko 1930. godine otkrio životnu energiju, koju je nazvao orgon. Rajh, inače rodom Austrijanac, diplomirao je na Medicinskom fakultetu u Beču, 1922. godine, a onda je zajedničkim radom sa Sigmundom Frojdom postao i jedan od pionira psihoanalize. Kao protivnik fašizma, Rajh je napustio Austriju 1939. godine i prešao u SAD, gde je najviše radio na proučavanju orgona. Još u to vreme on je započeo proizvodnju orgonskih akumulatora i ‘orgonskih topova', uređaja za modifikaciju klime koje je nazvao "cloud-busters" (razbijači oblaka).
Neposredno nakon Drugog svetskog rata, u vreme Hladnog rata, Rajh je sve više postajao zabrinut mogućnošću izbijanja nuklearnog rata i posledica koje su ostale iza Hirošime i Nagasakija. U nadi da će orgonom neutralizovati nuklearno zračenje izveo je tzv. Oranur eksperiment, 1950. godine. Nakon neuspelog eksperimenta koji se odrazio na zdravlje svih učesnika, Rajh je uvideo razornost mešanja orgonske i radioaktivne energije, pa je takav spoj nazvao DOR (Deadly Orgone Energy).
Posle Oranurskog eksperimenta, posvetio se izradi orgonskog raspršivača oblaka sa ciljem da kontroliše metereološke uslove na Zemlji. Pomoću ove sprave bio je u mogućnosti da rastera oblake ili stvori kišu usred pustinje u Arizoni. Rasterivač oblaka ili "cloud buster" je u svojoj najjednostavnijoj konstrukciji, naprava sa šupljim cevima dužine 5,5 metara. Malo je poznato na kom principu je ova sprava radila, ali pretpostavlja se da je to bila jedna vrsta orgonskog akumulatora koji je kroz cevi izbacivao orgonsku energiju utičući na atmosferu.
Rajh je bio uveren da se orgon može upotrebljavati za razne pozitivne svrhe, međutim, kao i mnogi drugi naučnici koji su se našli na pragu otkrića i primene besplatne energije, njega je 1956. godine uhapsila američka vlada, njegova laboratorija, orgonski akumulatori, kao i knjige na temu orgona su spaljeni, podaci o njegovom radu zataškani, a ni on sam nije uspeo da izađe živ iz zatvora. Umro je u zatvoru, 1957. godine, navodno od infarkta.
Njegovim tragom krenuli su mnogi nezavisni istraživači, a jedan od najvećih današnjih stručnjaka i istraživača orgona je Džejms Demeo.
